Modelowanie 3D to proces tworzenia trójwymiarowych obiektów, które spełniając określone i scharakteryzowane poniżej kryteria, mogą być drukowane w technologii druku 3D. Rynek zapewnia szeroki wybór oprogramowania umożliwiającego pracę nad trójwymiarowymi modelami w zależności od charakteru potrzeb użytkowników. Wśród aplikacji całkowicie darmowych i posiadających bardzo szerokie możliwości najpopularniejszą jest Blender. Graficy i projektanci preferujący modelowanie parametryczne, oparte o techniczne szkice, zwracają swoją uwagę w kierunku aplikacji takich jak Inventor (stosunkowo przystępna, darmowa dla placówek edukacyjnych) i AutoCAD (wysoce profesjonalna i dość skomplikowana dla użytkowników o małym doświadczeniu). Łatwiejszą w obsłudze, wciąż zapewniającą duże możliwości i darmową dla placówek edukacyjnych alternatywą wobec wymienionych jest program Fusion 360. Niezależnie od zastosowanego oprogramowania, efektem końcowym modelowania 3D pod kątem druku 3D, powinien być trójwymiarowy obiekt zapisany w formacie STL lub OBJ.
Wszystkie zawarte w poradniku wskazówki i rozwiązania przygotowane zostały w oparciu o założenie, że tworzone modele drukowane będą w technologii FDM, na drukarce 3D z głowicą typu direct, wyposażonej w dyszę o średnicy 0,4 mm, a stosowane filamenty będą miały wiązkę o średnicy 1,75 mm. Jest to więc jedna z popularniejszych konfiguracji sprzętowych dostępnych na rynku.
1. Szerokość projektowanych linii/obiektów
2. Wysokość projektowanych obiektów
5. Tolerancje wymiarowe elementów spasowanych