Przetestowaliśmy najpopularniejsze wtyczki WordPress, które mają, według autorów, zwiększyć dostępność stron internetowych. Panuje przekonanie, że ich użycie pozwoli spełnić wymogi Ustawy o Dostępności Stron Internetowych.
Sprawdziliśmy, jak wtyczki z dostępnością w tytule naprawdę wpływają na zgodność strony z wymaganą rekomendacją WCAG 2.1.
Przetestowane wtyczki
Procedura testowa
Utworzyliśmy witrynę testową z zainstalowanym WordPress 5.9. Przygotowaliśmy specjalny motyw oparty na popularnym motywie startowym “underscores”. Motyw domyślnie przystosowaliśmy tak, aby spełniał w 100% wymogi standardu WCAG 2.1 na poziomie AA. Podczas testów podmienialiśmy niekiedy pliki motywu na pozbawione niektórych elementów (skip-linki, nieokreślone regiony/landmarki), żeby sprawdzić działanie wtyczek.
Każdą wtyczkę instalowaliśmy bezpośrednio z poziomu WordPress w najnowszej wersji. Sprawdzaliśmy, co zmienia się bezpośrednio po aktywowaniu wtyczki, a następnie uruchamialiśmy kolejne funkcjonalności, jakie były dostępne. Sprawdzaliśmy również możliwości i jakość tłumaczeń wtyczek na język polski.
Testy przeprowadzane były w przeglądarkach Google Chrome i Firefox oraz iOS — Safari. W ich trakcie używaliśmy narzędzi:
- NVDA — najpopularniejszy darmowy czytnik ekranu dla systemów Windows.
- JAWS — jeden z wyznaczających standardy płatnych czytników dla Windows.
- VoiceOver — systemowe rozwiązanie dla urządzeń Apple.
- WAVE — dodatek dla Firefox firmy WebAIM do wstępnego sprawdzania dostępności.
- ARC Toolkit — dodatek dla Google Chrome firmy TPGi (poprzednio The Paciello Group) do wstępnego sprawdzania dostępności.
- Colour Contrast Analyser — narzędzie firmy TPGi dla systemu Windows sprawdzające kontrast kolorów.
Strony po wstępnym sprawdzeniu powyższymi narzędziami były analizowane przez specjalistę BON.
Wyniki testu
One Click Accessibility — niewiele poprawi, dużo popsuje
„Najszybsza wtyczka, która pomoże Ci zwiększyć dostępność Twojej witryny.” One Click Accessibility to darmowe narzędzie z repozytorium WordPressa. Ma dodawać szereg funkcji zwiększających dostępność i pozwalać na ich łatwe ustawianie bez specjalistycznej wiedzy.
Przeczytaj pełną wersję testu One Click Accessibility otwiera nową kartę.
Zalety
- Pokazywanie położenia fokusu klawiatury w witrynie.
- Tworzenie skip linku do treści (ale tylko do kotwicy #content).
- Wyłączenie otwierania linków w nowej karcie.
- Opcja podkreślania linków w witrynie — niestety bez możliwości wyłączania na stałe.
- Możliwość kompletnego przetłumaczenia wtyczki (plik *.mo lub np. Loco Translate) oraz przetłumaczenia samych etykiet toolbara z poziomu panelu opcji.
Wady
- Bardzo niesemantycznie napisany „toolbar” – powoduje naruszenie 3 kryteriów sukcesu WCAG. Same funkcje zmiany kontrastu i wielkości czcionki mogą być pożyteczne, ale są tylko dodatkową opcją dostępności. Wbrew powszechnej opinii, WCAG nie wymaga takich przycisków na stronie.
- Tworzenie skip linku do treści, ale tylko do kotwicy #content. Jeśli nie masz treści w kontenerze o id=”content”, spowoduje kolejne naruszenie kryteriów WCAG.
- Wymuszanie podkreślania linków tylko z poziomu wadliwego „toolbara”. To pożyteczna funkcja, a tu została całkiem zmarnowana. Dodatkowo podkreśla wszystkie linki, bez możliwości wyboru np. obszarów.
- Opcja dodawania do odnośników atrybutu ARIA role=”link” jest zaprzeczeniem naczelnej zasady: „the best ARIA is no ARIA”. Bezmyślne dodawanie atrybutów do elementów, które już semantycznie je mają, oznacza brak zrozumienia zasad i daje szkodliwy przykład.
Werdykt One Click Accessibility
- Zgodność z WCAG 2.1 – Poprawnie skonfigurowana, czyli pozbawiona większości narzędzi, może się nadawać dla stron w pełni zgodnych z WCAG 2.1. (rządowe, publiczne). Niestety One Click Accessibility niewiele poprawi dostępność.
- Użyteczność i obsługa – Nie ma wpływu na faktyczną dostępność strony. Bardzo powierzchownie traktuje temat dostępności.
One Click Accessibility potrafi bardziej zepsuć dostępność niż ją poprawić. Funkcje „toolbara” działają naprawdę nieźle, ale jego wyświetlenie powoduje, że strona nie ma szans na pomyślne przejście audytu dostępności.
Choć żadna wtyczka nie zapewni pełnej dostępności, ta skupia się raczej na dość powierzchownych aspektach i jej główną funkcją, najbardziej eksponowaną, jest „toolbar”.
Można wyłączyć szkodliwe komponenty. Wówczas zostają opcje, które można łatwo samemu dodać przy użyciu kilku łatwych linijek kodu z poziomu Administratora WordPress. I to znacznie lepiej. Dla takiej funkcjonalności nie warto instalować wtyczki.