Zrzut ekranu z aplikacją do modelowania 3D. W oknie otwarty jest projekt 3D w trakcie edycji.

Modelowanie pod kątem druku 3D

strona 2 z 6czas czytania: 4,5 minuty

1. Szerokość projektowanych linii/obiektów

Wspomniana we wstępie konfiguracja sprzętowa sprawia, że tnąc model w slicerze i dobierając szerokość pojedynczej drukowanej ścieżki będziemy poruszali się w obszarze wartości 0.4 mm – 0.45 mm. Standardowo będzie to wartość 0.45 mm i jest ona jak najbardziej właściwa i bezpieczna dla średnicy dyszy równej 0.4 mm.

Dlatego też projektując model, w którym występować będą cienkie, składające się z jedynie kilku obrysów linie o grubości około 1 mm, zaleca się ustalanie ich grubości w oparciu o wielokrotność szerokości ścieżki.

Przykład

jeżeli istnieje taka możliwość, należy stworzyć linię o szerokości 0.9 mm (będzie składała się z dwóch obrysów) zamiast 1 mm. Unikniemy wtedy np. powstawania widocznej na wydruku szpary pomiędzy luźno ułożonymi obrysami lub sytuacji, w której slicer doda ścieżkę wypełniającą pomiędzy dwoma ścieżkami granicznymi.

Dobra praktyka

Obiektom cienkim, pozbawionym wypełnienia, składającym się jedynie z obrysów zewnętrznych, ustalaj grubość będącą wielokrotnością szerokości ścieżki.