Dostępność dokumentów cyfrowych, część 2: prezentacja i wygląd
strona 4 z 4czas czytania: 18,5 minuty
Sławomir RzepeckiBiuro ds. Osób z Niepełnosprawnościami, Uniwersytet Warszawski
4. Dostępność dokumentów dla osób słabowidzących, w skrócie
Tekst powinien być jednokolumnowy, wyrównany do lewej.
Należy stosować czcionkę prostą, bezszeryfową.
Należy ograniczyć stosowaną w dokumencie ilość krojów czcionek, do maksymalnie trzech – tekst z większą liczbą różnych czcionek będzie nieczytelny.
Należy ograniczać ilość wyróżnień – ich ilość nie powinna przekraczać ok. 10% tekstu na stronie.
Najlepszym sposobem wyróżnienia jest pogrubienie. Kursywę można stosować, tylko w ograniczonym zakresie, do krótkich fragmentów tekstu. Podkreślenie należy zachować do wyróżniania odnośników.
Do wyróżnień nie należy stosować rozstrzelenia, przekreślenia, innego niż podstawowy, ale zbliżonego wyglądem kroju czcionki.
Jeśli do wyróżnień stosowany jest kolor, należy także zastosować inną cechę wyróżniającą, nie opartą na kolorze, np. pogrubienie, wcięcie, obramowanie, symbol znakujący itp.
Zalecanym kolorem jest kolor automatyczny. Stosowanie własnych kolorów lub umieszczanie tekstu na tle zawsze wymaga zapewnienia wystarczającego kontrastu (min. 4,5:1, współczynnik kontrastu można zmierzyć np. bezpłatnym programem „Colour Contrast Analyser (CCA)”.
W tekście nie należy stosować wielokrotnego wstawiania po sobie znaków białych (enterów, spacji, znaków tabulacji).
Na końcach wierszy nie należy pozostawiać tzw. „wiszących” spójników „a, i, o, u, w, z”. Sklejenie z następującym po spójniku wyrazie należy wykonać poprzez tzw. „spację nierozdzielającą”.
Należy stosować powiększoną interlinię oraz dobranych do niej odległości pomiędzy akapitami (min. 125% dla interlinii oraz odległość przed/po akapicie w przybliżeniu odpowiadająca wielkości czcionki podstawowej).
W tekście nie należy stosować czcionki mniejszej niż 12 punktów.
Treść dokumentu musi być podzielona nagłówkami. Nagłówki muszą tworzyć prawidłową, spójną hierarchię. Wielkość czcionki w nagłówkach musi być adekwatna do ich poziomu.
Nagłówki powinny być powiązane z tekstem, który tytułują – odstęp przed nagłówkiem powinien być większy, niż odstęp pomiędzy nagłówkiem, a tekstem, który tytułuje. Nagłówki należy związać z następującym po nich tekstem cechą akapitową „razem z następnym”.
Twórz dostępne tabele: bez zagnieżdżania, o regularnej budowie, z oznaczeniem nagłówków. Duże tabele podziel na mniejsze. W razie potrzeby używaj skrótów rozwijanych pod tabelą.
Nigdy nie należy stawiać spacji przed znakami przestankowymi. Znaki interpunkcyjne, takie jak kropka, przecinek, średnik, wykrzyknik, znak zapytania piszemy zawsze bezpośrednio po wyrazie.
Użyj panelu „Wyświetlanie formatowania”, aby zweryfikować poprawność semantyczną oraz spójność formatowania.
Przed udostępnieniem dokumentu ustaw w jego właściwościach tytuł oraz zweryfikuj metadane dokumentu.
Używaj narzędzia „Inspektor dostępności”, aby sprawdzić cechy dostępności w dokumencie.