2.5. Prędkość druku
Prędkość ruchów drukujących decyduje o ich precyzji, a co za tym idzie ma wpływ na estetyczną jakość druku. W skrajnych wypadkach także na jego całkowite powodzenie bądź jego brak. Bezrefleksyjne i przesadne zwiększenie prędkości obniża dokładność ruchów głowicy, może zmniejszać adhezję pomiędzy ścieżkami filamentu lub nawet nadmiernie obciążać silniki drukarki prowadząc do ich przegrzewania. Konfiguracja szybkości prowadzenia procesu druku jest więc poszukiwaniem właściwego balansu pomiędzy jak najmniejszym czasem druku, a jego jak najwyższą jakością.
Najważniejszym czynnikiem, który stanowi punkt wyjścia dla ustawień prędkości druku, jest rodzaj stosowanego filamentu. Materiały twarde takie jak PLA czy ABS mogą być drukowane relatywnie znacznie szybciej niż elastyczne. Wspomniane PLA jest jednak bezkonkurencyjnym liderem możliwości pod kątem prędkości druku, osiągalne są tu nawet graniczne prędkości zbliżone do 100 mm/s.
Dobra praktyka
Producenci charakteryzując swoje produkty, najczęściej podają maksymalne prędkości bezpiecznej pracy filamentu. Poznawanie możliwości nowego materiału rozpocznij od ustawiania prędkości w jego średnich zakresach. Np. dla PLA w przypadku którego maksymalne prędkości druku wynoszą około 100 mm/s, ustawiaj szybkości oscylujące wokół 50 mm/s. Jeżeli efekty są zadowalające, możesz je stopniowo (o 5-10 mm/s) zwiększać oceniając efekty i wypatrując momentu, w którym jakość wydruku zaczyna spadać.
Każda aplikacja tnąca umożliwia różnicowanie prędkości druku dla różnych jego aspektów. Szybkość druku niewielkich modeli powinna być znacznie mniejsza, niż elementów dużych i geometrycznie nieskomplikowanych, składających się finalnie z długich i prostych ścieżek. Co więcej, zasadne jest różnicowanie prędkości druku dla poszczególnych obrysów w obrębie pojedynczego modelu.
Dobra praktyka
Mocno różnicuj prędkości drukowania poszczególnych obrysów i elementów składowych modelu. Obrysy wewnętrzne czy wypełnienie, stanowią jego wewnętrzną i niewidoczną po wydrukowaniu część, a więc prędkości ich drukowania mogą być wielokrotnie wyższe niż newralgicznych dla estetyki modelu obrysów zewnętrznych czy zwartego wypełnienia górnego.
Przykład
Dla materiału takiego jak PLA dopuszczalne i zupełnie właściwe będzie skrajne różnicowanie prędkości druku. Definiowanie szybkości tworzenia np. obrysów wewnętrznych na poziomie 80 mm/s, a małych obrysów na poziomie 15 mm/s, sprawi iż wydruk powstanie relatywnie szybko, bez uszczerbku dla jego jakości estetycznej.